Haarlemweekend (1-2 april 2023)

Scroll down for English

Tekst: Mike

Foto’s: Vera, Jan-Willem

Na de laatste WinterMaastocht werden we door onze kajakvrienden van De Trekvogels in Haarlem uitgenodigd om deel te nemen aan hun seizoensopening en er een weekend van te maken door op zondag een tochtje aan te plakken, op zee of op de grotere wateren landinwaarts.

Zaterdag stapte we bij het hostel waar we zouden verblijven om vervolgens de 1,5 km naar het Trekvogels clubhuis te peddelen. Hier gingen de Haarlemmers het water op en een groep van zo’n 25 peddelaars – allemaal enthousiast ondanks het grijze en miezerige weer – vertrok in zuidelijke richting. We peddelden richting het historische hart van Haarlem, afslaand naar het westen bij de indrukwekkende Molen De Adriaan, waar met serieuze moeite een foto werd gemaakt. 25 kajakkers in de rij krijgen voor een foto is als katten hoeden!

Toen we verder gingen, zagen we aan onze linkerhand de kenmerkende St. Bavokerk, de torenspits boven de skyline uitstekend. Het deed me denken aan een van mijn favoriete schilderijen, “Gezicht op Haarlem met bleekvelden” van Jacob van Ruisdael.

Vandaar gingen we naar het westen richting het groen en stopten bij het Brouwerskolkje. Het was vanaf de 17e eeuw een waterwingebied, bekend om het daar opwellende schone duinwater dat werd gebruikt door de bierbrouwerijen in Haarlem. Hier werden de appeltaart en slagroom naar behoren uit de kajaks gehaald en werd de lente gevierd.

Hierna peddelde het merendeel terug naar de club, terwijl onze Haarlemse gastpersonen de Rotterdamse trekkers op een andere route verder naar het zuiden namen, door Aerdenhout en langs Heemstede, waar we lunchten met heerlijke soep, broodjes en mini chocolade paaseitjes.

Ik moet pauzeren bij een voorval in Heemstede, waar we een zijwater insloegen om over te dragen naar de Ringvaart. Aan het einde was een stuk gras dat net breed genoeg was voor één kajakker om uit te stappen. Maar dit was bezet door een motorboot en ongeveer 5 of 6 mensen die probeerden de boot uit de klauwen van de zwaartekracht en het water te bevrijden. Dit duurde even, en terwijl we wachtten kwam er een man naar de rand en kondigde aan dat we daar eigenlijk niet mochten peddelen omdat het privéwater was. Hier ontaardde een discussie langzaam in een ruzie met een paar kajakkers; waarom er geen teken was, en hoe wisten we dat hij was wie hij zei dat hij was, enz. Of hij was redelijk en de kajakkers waren strijdlustig, of andersom, of misschien beide; ik heb geen actieve herinnering meer aan het incident. Hoe dan ook, we lieten ze allemaal achter met het spartelende vaartuig en peddelden de extra 5 km of zo om de overdracht te omzeilen, waardoor de totale afstand voor vandaag 32 km werd.

Hier volgde een lange peddel, zuidwaarts naar Bennebroek en dan oostwaarts gevolgd door noordwaarts over de Ringvaart via Cruquius terug naar Haarlem. We stopten even bij de Schouwbroekerplas – vooral om de paaseieren op te eten – voordat we weer verder gingen langs enkele indrukwekkende huizen langs het Spaarne, plus wat kinderen van KR&ZV Het Spaarne die leerden roeien. We slingeren terug naar het centrum van Haarlem, onder de Melkbrug door, een ongelijkarmige draaibrug over het Binnenspaarne in Haarlem uit 1887.

Terug bij de club vertrokken we van onze gastpersonen en haastte ons terug naar het hostel voor een douche en diner. Het dinerbuffet was redelijk goed voor een hostel, hoewel we ons door een kudde Britse en Belgische schoolkinderen moesten vechten om er te komen. We hadden allemaal wat tijd voordat sommige mensen de hele nacht gingen slapen, terwijl anderen lagen te luisteren naar het gesnurk, geratel van stapelbedden en de enige telefoon die niet op stil was gezet.

Op zondag hadden we een goed ontbijt voordat we weer vertrokken van het hostel naar de club. Hier werden we nog een keer begroet door onze gastpersonen, voordat we vertrokken tegen de wind van 5 Bft – ook al was het geen 5 Bft het voelde zo aan, en nogal fris ook. De zon begon na een tijdje te schijnen terwijl we naar het noorden peddelden over het Spaarne, dan links bij Fort bezuiden Spaarndam, een bunker van de Stelling van Amsterdam (UNESCO erfgoed), gebouwd in 1882-1903. Interessant genoeg herbergt het de kanoclub Spaarndam en een kinderopvang. Na een zeer korte overbrenging vochten we verder naar het noorden, elk meestal in hun eigen gedachten verzonken, terwijl we genoten van de confrontatie met de wind.

Nadat we onder de hoge brug over de N202 waren doorgevaren, wachtten we op een groot containerschip voordat we overstaken om in de relatieve luwte van de noordoever van het Noordzeekanaal richting Amsterdam te peddelen – eigenlijk de verkeerde kant maar we haalden het zonder een boete te krijgen of andere narigheid. Al snel trokken we naar het noorden om te stoppen bij een jachthaven in Nauerna, waar we goedkope koffie kregen in het cafĂ© dat gesloten was. We zaten in de zon of in het met rook gevulde cafĂ© te lunchen en wat uit te rusten.

Terug peddelen was relaxed: de wind aan onze kant, een stop bij Fort bezuiden Spaarndam voor koffie en appeltaart; de laatste kilometers (van de 20) werden met gemak afgelegd.

Nadat we onze gastpersonen bij het Trekvogels-clubhuis hadden bedankt en hadden verzekerd dat we elkaar weer zouden ontmoeten, maakten we het laatste water naar het hostel en droge kleren af, voordat we naar huis gingen.

Haarlem is een prachtige stad met vriendelijke en gastvrije kano-/kajakmensen. We hadden het geluk ze samen te zien, en – in ieder geval op zondag – bij mooi weer. Veel dank aan de organisatoren!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Haarlem Weekend (1-2 april 2023)

Text: Mike

Photos: Vera, Jan-Willem

After the last WinterMaas trip we were invited by our kayak friends from The Trekvogels in Haarlem to participate in their opening of the season, and make a weekend of it by tagging a trip on on Sunday, either on the sea or on the larger waters inland.

We arose early on Saturday to be able to drop our stuff at the hostel where we were to stay, change into our paddling outfit and paddle the 1,5 km to the Trekvogels clubhouse. Here the Haarlem folks took to the water and a group of about 25 paddlers – all keen despite the weather, which was grey and drizzly – set off in a southerly direction. We paddled towards the historic heart of Haarlem, turning west at the impressive Molen De Adriaan, where with serious effort a photo was taken. Getting 25 kayakers in line for a photo is like herding cats!

Going further we saw the landmark St Bavo Church on our left hand side, the spire reaching above the skyline, reminding me of one of my favourite paintings, “Gezicht op Haarlem met bleekvelden” by Jacob van Ruisdael.

From there we headed out west towards the greenery and stopped at the Brouwerskolkje. From the 17th century the clean dune water welling up there was used by the beer breweries in Haarlem. Here the apple pie and cream were duly extracted from the kayaks and the celebration of spring continued.

After this the majority paddled back to the club, while our Harlem hosts took the Rotterdam rascals (good names for baseball teams!) on a different route further south, through Aerdenhout and past Heemstede, where we had lunch of delicious soup, bread rolls and mini chocolate easter eggs.

I must reflect on an incident in Heemstede, where we turned into a side water to portage across to the Ringvaart. At the end was a patch of grass just wide enough for one kayaker to exit at a time. But this was occupied by a motorboat, and about 5 or 6 people trying to extricate the boat from the clutches of gravity and the water. This was taking some time, and while we waited a man came up to the edge and announced that we were not actually allowed to paddle there as it was privately owned water. Here a discussion slowly mounted into an argument with a few kayakers, as to why there was no sign, and how did we know he was who he said he was, etc. Either he was being reasonable and the kayakers were pugnacious, or the other way around, or maybe both, I no longer have any active recollection of the incident. Anyway we left them all with the floundering craft and paddled the extra 5 km or so to get around the portage, making the total distance 32 km for the day.

Here followed a long paddle south to Bennebroek and then eastwards followed by northwards on the Ringvaart via Cruquius back to Haarlem. We stopped for a short break at the Schouwbroekerplas – mainly to try and finish the easter eggs – before heading off again past some impressive houses along the Spaarne, plus some kids at KR&ZV Het Spaarne learning to row. We wound back into the centre of Haarlem, passing under the Melkbrug, an eccentrically-armed swing bridge over the Binnen Spaarne in Haarlem, dating from 1887.

Back at the club we to leave of our hosts and sped back to the hostel for a shower and dinner. The buffet dinner was pretty good for an hostel, although we had to fight through a herd of British and Belgian school kids to get to it. We each had some own time before some people went to sleep all night, while others lay listened to the snoring, rattling of beds parts and the one telephone that hadn’t been switched to silent.

On Sunday we had a good breakfast before setting off from the hostel to the club once more. Here we were greeted by our hosts once more, before setting off into the 5 Bft wind – even if it wasn’t 5 Bft it felt like it, and rather chilly too. The sun started shining after a while as we paddled north up the Spaarne, before heading off at Fort bezuiden Spaarndam, a bunker of the UNESCO-listed Stelling (defence line) of Amsterdam, constructed in 1882-1903. Interestingly enough it houses the Canoe Club Spaarndam and a child care centre. After a very short portage we battled further north, each lost in their own thoughts most of the time, as we relished the face-off with the wind.

After passing under the high bridge over the N202 we waited for a large container ship to pass before crossing over to paddle in the relative lee of the north bank of the North Sea Canal towards Amsterdam – actually the wrong side but we made it without being fined or otherwise disadvantaged. Soon we branched northwards to stop at a yacht harbour at Nauerna, where we got some cheap coffee at the cafĂ© that was closed. We sat in the sun or the smoke-filled cafĂ© having lunch and a bit of a rest.

Paddling back was relaxed: the wind on our side, a stop at Fort bezuiden Spaarndam for coffee and apple pie; the last few kilometres (of the 20) were covered in ease.

After thanking our hosts at the Trekvogels clubhouse and assuring that we’d meet again, we covered the last water to the hostel and dry clothes before heading home.

Haarlem is a beautiful city with friendly and hospitable canoe/kayak folk. We were fortunate to be able see them together, and – at least on Sunday – in beautiful weather. Much thanks to the organisers!