Van de Gorishoek naar de Rattekaai (4 mei 2024)

Tochtverslag van tocht met deelnemers van Kano Club Rotterdam (2x) en Goudse Peddel (7x)

“Je kúnt het” versus “grenzen verleggen doe je in stapjes”!
Dit verhaal over de tocht “Oosterschelde Rattekaai” schrijf ik als beginnend grootwater vaarder. Sterker nog.. het is m’n 1e tocht op groot water.
Ja als je wilt leren is er altijd de 1e x en dat vind ik gaaf en spannend tegelijk, zo ook deze x.
Tochtleider Jan heeft er vertrouwen in en dat geeft mij extra vertrouwen, dat ik het idd kan.
Wel met de kanttekening dat het rustig weer is (bft. 2/3) en in de aanloop gaat het daar steeds meer naar uitzien. Ook op de dag zelf, dus geen vuiltje aan de lucht.

De groep, tocht en afvaart
We zijn met 9, 7 mannen, 2 vrouwen. De groep is divers wat betreft ervaring. Van (zéér) ervaren tot beginner. “Daar is het tempo wat op aangepast” zegt Jan voor vertrek. Het vraagt sowieso nogal wat voorbereiding om veilig op pad te kunnen gaan, niet alleen de weersverwachting wordt in de gaten gehouden maar ook het getij, de stroming, er is nl ongeveer 3 meter getijdeverschil. Dat vraagt rekenwerk, nauwkeurig.
Varende weg hoor ik verhalen dat er ook wel ns mis gerekend is en dan is bijv. het haventje bij de Rattekaai, varend niet bereikbaar, en wordt het slepen dus. Vandaag niet! Dat loopt voorbeeldig. Het haventje, waar onze lunchpauze is, is nl alleen met hoog water bereikbaar. geplande aankomsttijd daar is dan ook rond 12.45 bij hw.

Maar eerst: Stipt om 10.30 “start” en het deint kalmpjes.. “Dat gaat soepeltjes” denk ik en als Maaike vraagt hoe het gaat roep ik “het gaat lekker hoor, hier is mijn boot voor gemaakt” en ja de deining is totaal anders als op de Reeuwijkse Plassen. Geen korte golfjes van alle kanten maar lange die rustig onder m’n boot doorgaan. Geleerd om mee te deinen, dat gaat als vanzelf..
De tijdsplanning en de berekeningen van tochtleider Jan zijn zo goed als perfect!! Top is dat. Ik hoef tenslotte alleen maar te varen, te genieten van de tocht, de omgeving en de groep.
Dat is niet moeilijk, neee totaal niet moeilijk.
De lunch bij Rattekaai is gezellig. 13.45 vertrek voor de terugtocht. We nemen halverwege nog een thee pauze bij het haventje van Strijenham en zijn rond 17.00 uur terug bij de Brasserie. Zo goed als stipt.
Toch is, ondanks de goede planning er toch iets wat niet voorspelbaar is, zelfs veranderlijk offf verraderlijk(?) Ja, je raadt het al toch “het weer”!

Het weer (“lezen, golven, buien, onweer”!)
De start is dus rustig, de zon schijnt en er waait een briesje, bft 2 max. Ontspannen varen dus (wel erg prettig om te wennen) richting de vaargeul met de boeien die we volgen. Na een uurtje varen een pauze bij de boei met een reep.

Zonnige groetjes uit Zeeland (Rattekaai)! Schrijft Maaike bij de foto die zij in verschillende GP apps deelt.

                                  Pauzeplek bij de Rattekaai

Na weer ongeveer 1 uur varen komen we bij de ingang van de Rattekaai (schorren en slikken) en varen we het mooie gebied in. Vogels, rust, ja vooral veel rust komt ons tegemoet. Het is er prachtig en bij het haventje stappen we uit, lunchen we, zelfs met appeltaart. Heerlijk zonnig, ontspannen, maarrrrrrr…
Daar zal verandering in komen, we hebben het er al over.
Wanneer we de slikken weer uit varen zien we dít, als we ons omdraaien…

Prachtige dreigende lucht!

Toch wordt het eerst iets makkelijker want de wind valt stil hmm… Stilte voor de storm??
Nou ja enigszins wel.
Ondertussen wordt me verteld, “saai is het nooit als je een tocht met Jan vaart”, (hihii nou dat heb ik inmiddels ervaren).
Want kort erna steekt de wind op en worden de golven groter. Horen we “gerommel?” Ja dat horen we goed. De (onweers)bui dreigt achter ons en Jan en Nicolaas besluiten dat we de terugweg langs de oever varen voor het geval we eruit moeten.
(bft 5/6, hoor ik later van Jan, pfff)

Ondertussen ben ik (kei)hard aan het werk want met de wind van links achter wil mijn boot niet direct rechtuit. Dus even wat geheugensteuntjes…en deze toepassen hahaa, “scheg stukje uit, rustig blijven peddelen en af en toe corrigeren, herhalen”! en…ontspannen blijven.
Bocht in de Oosterschelde naar links waardoor we zijwind krijgen en dat vaart toch echt wel makkelijker, dan rollen de golven weer onder de boot door, of er half overheen maar in ieder geval oké! Ergens roept iemand naar me “hier is je boot echt voor gemaakt he?!” “Ja ja geef me wel even de tijd om te wennen zeg” (grijnss ik).. kleine stapjes om te leren… vandaag niet. “Zevenmijls stappen” vind ik het eerder maar oh zo gaaf en alles gaat top!
Anderen zijn heel blij met de weersomslag; “anders was het dodelijk saai”! 😊

Regen, wind en mooie golven..

Na de pauze bij het haventje in Strijenham, waarbij het weer lekker droog is en het zonnetje schijnt, varen we het laatste stuk terug naar de startplek. Weer lekker in de stromende regen..

In de nevel van de regen ons eindpunt!

Lessen van de dag:
Zeevaren is gaaf!! / Buien zijn best goed te volgen op het water / Je moet het zelf doen én je doet het samen / Ondanks rustige voorspelling kan het weer altijd omslaan / Mijn boot doet het goed op groot water en ik ook best aardig voor een beginner/ Avontuur dat naar meer smaakt.
Goede leermeesters bij de Peddel op allerlei disciplines 😊

Dank jullie wel voor de prachtige dag; Jan!, Nicolaas, Kees, Kees, Maaike, Albert, Erik en Erik.
(ook voor de mooie foto’s).

Anja