Trektocht langs de Zweedse scherenkust (3-12 aug 2024)

Scroll down for English

Tekst: Mike
Foto’s: Marianne, Edo & Mike
Video: Mike

Zaterdag & zondag:

We besloten om 2 dagen heen en weer te reizen naar Zweden, waarbij we stopten bij een schuilplaats net over de grens met Denemarken. Eenvoudig, maar met een droog toilet en een interessante Spanjaard en zijn hond, die van plan was om van Duitsland naar Spanje te peddelen in een kajak, met zijn hond en fiets! Ik geloof dat hij zei dat hij Donald Quixote heette. Op zondag kwamen we aan bij onze gereserveerde camping in Zweden, die niet veel meer was dan een klein stukje gras dat werd bezet door wat mieren en slakken, en ook een caravan en 2 kleine tenten. Met wat geometrische kunstwerk pasten we onze 5 kleine tenten in en brachten de avond door met het plannen en vooruitkijken naar de volgende dagen peddelen.

Maandag (dag 1) – 25 km:

We lieten de auto’s achter en droegen de volgeladen kajaks naar het water en het avontuur begon. We vertrokken in de Gullmarnfjord, met een werkelijk prachtig landschap – steile rotswanden, bomen en water als een spiegel.

We ontmoetten een local in haar kajak die genoot van haar dagelijkse peddeltocht; ze had net een paar zeehonden gezien en zei dat ze ongeveer een keer per zomer een bruinvis ziet, zouden wij er ook een paar zien? We vonden een mooie plek voor een ochtendpauze en gingen toen verder. Toen we de monding van de fjord naderden, nam de wind wat toe. We vonden nog een geweldige plek voor de lunch, in de schaduw. Vanaf hier slalommen we tussen de eilanden door naar onze kampeerplek. De wateren hier waren behoorlijk druk, veel Zweden en toeristen op vakantie in hun boten – we zagen de hele week voornamelijk motorboten en jachten, slechts een paar kajaks.

De kampeerplek was een grasveld bij de jachthaven, met de faciliteiten van de haven. We genoten van een ijsje bij een kiosk in de buurt, we wisten niet wanneer de volgende gelegenheid zich zou voordoen.

Dinsdag (dag 2) – 29 km:

Na het ontbijt gingen we het water in in het noorden van het grote eiland Orust, naar een beschut strand op het eiland Kalvön. Dit was pure natuur, geen andere mensen te zien, mooi weer en overal bossen. Sommigen van ons maakten een wandeling over een van de paden in dit natuurreservaat voordat we weer vertrokken.

We stopten voor een late lunch op het eiland Groot Hasselön. We vroegen de mensen op het strand of we even mochten stoppen en ze waren erg gastvrij, en zeiden ook dat in Zweden iedereen het recht heeft om overal te stoppen, zolang het maar niet in de buurt van een huis is. Daar zagen we iemand tevergeefs proberen om op een wakeboard achter een skiboot te staan, na ongeveer een half uur gaven ze het op. We benijdden niemand om hun motorboten, peddelen in een kajak in dit gebied is een genot!

We gingen naar ons kamp – een wildkampeerterrein op een klein eiland, Oxholmen. Twee van de groep waren iets verder weg toen we de inham indraaiden, en ze gingen om het eiland heen, alleen het verkeerde eiland. Nadat we onze tenten hadden opgezet, gingen we op zoek naar ze, want officieel mochten we maar 10% van de groep verliezen. Ze werden aan de andere kant gespot en naar de juiste inham geleid, wat onze reputatie redde.

Woensdag (dag 3) – 30 km:

Een vroege start om meer afstand te kunnen afleggen en wat boodschappen te doen, aangezien we van plan waren om op een andere wilde camping te verblijven. Het weer was weer goed en we kwamen goed op tijd, stopten voor een pauze en boodschappen in Svanesund. Nadat we drinkwater hadden getankt, vertrokken we langs het zuidelijke deel van Orust. Na bijna 2 uur kwamen we een barriÚre tegen; we hadden onder de brug tussen Groot en Klein Askerön door moeten varen, maar we waren te ver naar het westen gegaan en kwamen op een verhoogde weg terecht waar geen doorgang onder was, behalve twee betonnen buizen die veel te laag voor ons waren! Dilemma: rondpeddelen of overdragen?

Na een verkenning besloten we om over te dragen, wat een hele opgave was met volgeladen kajaks en steile rots- en grindhellingen, maar we kwamen er prima overheen. Hierna stopten we voor de lunch een stukje verderop, bij een betoverende inham, met veel mos, korstmos en heide onder de bomen.

Vanaf daar leidde een doolhof van eilanden ons enigszins op het verkeerde been, dus we dachten dat we dichter bij de open zee waren, terwijl we nog een uur of zo verwijderd waren. Het zicht op de perfecte wilde camping maakte het voor ons af: op KÀlkerön was een beschutte baai met gras, ideaal! Behalve de teken en een behoorlijke hoeveelheid ganzenpoep. Maar dat en een korte regenbui weerhielden ons er niet van om van het eiland te genieten en op een aantal van de grotere rotskoepels te klimmen om de omgeving te overzien.

Donderdag (dag 4) – 28 km:

We vertrokken weer vroeg omdat de wind zou toenemen en we de golven van het Skagerrak zouden trotseren – een zeestraat die de Noordzee en het Kattegat met elkaar verbindt. We bleven een beetje langs de kust en kwamen aan voor een ochtendpauze in de haven van Mollösund. Het was een welkom gezicht, mensen, winkels en cafĂ©s. Ondanks dat het een toeristische bestemming was, was geen van de cafĂ©s voor 11:30 open, nog 1Âœ uur wachten! We concludeerden dat de meeste mensen die daar verbleven hun ontbijt en ochtendkoffie op de boten of in hun huizen hadden. Dit werd bevestigd toen we wanhopig langs een trimaran liepen die in de haven lag afgemeerd, de geur van verse koffie drong ons ertoe om te vragen of we aan boord mochten stappen. Precies op dat moment zagen we een kiosk aan de andere kant van de haven, en toen we erheen haastten, vonden we heerlijke koffie en rabarbercake!

Toen we vertrokken, waren de toeristen erg geĂŻnteresseerd in wat we deden, ze hadden duidelijk niet veel te doen tot 11:30! We vertrokken in noordwestelijke richting en kwamen al snel de golven tegen die van links kwamen. Deze werden groter naarmate we meer werden blootgesteld aan de open zee, tot ongeveer 1 meter. Dit was leuk, maar ook uitdagend voor de minder ervaren leden, hoewel ze de golven van links en rechts (ze stuiterden van de kliffen aan de rechterkant) heel goed leken te beheersen!

Nadat we een enigszins beschut gebied waren binnengekomen, zagen we wat zeehonden voor ons. Het moeten er ongeveer 5 zijn geweest, hun hoofden dobberden omhoog en dan weer omlaag toen we dichterbij kwamen. Eentje kwam heel dicht bij mijn boeg, zonder mij te zien, en schoot toen weg van schrik (of walging) toen hij zag dat ik zo dichtbij was.

Het oorspronkelijke plan was om het eiland KÀringön te bezoeken, maar dat zou te veel blootstelling aan de golven zijn geweest, dus we gingen verder naar een ander prachtig eiland, Bjorniskar, waar we lunchten.

Hierna gingen we verder naar Grundsund, waar we hoopten te overnachten in de jachthaven en waar Edo zijn zinnen had gezet op het veelgeprezen lokale restaurant, Pelles Rokeri, met zelfgerookte vis. Helaas was er niets in de haven of het nabijgelegen zwemgebied, totdat Iede zijn charme gebruikte en we werden doorverwezen naar een stuk gras “waar mensen soms tenten opzetten”. Het bleek een geweldige camping te zijn, hoewel onofficieel, maar als we geen tumult zouden maken, zouden we waarschijnlijk worden getolereerd. Het diner bij Pelles was heerlijk! We werden door de lokale bevolking gewaarschuwd voor de sterke wind- en stormwaarschuwing voor de volgende dag. Dat wisten we al, maar het leek serieuzer, dus besloten we de volgende dag de auto’s op te halen – 70 km rijden zonder veerboten, maar met een veerboot naar Lysekil en een paar bussen was het slechts 23 km.

Vrijdag (dag ‘vrij’):

Na een speciaal eierenontbijt van chef Edo, compleet met knapperige stukjes, vertrokken we met de bus en de veerboot, om in Lysekil te worden begroet door een zware regenbui. Erik en Iede gingen naar de auto’s terwijl de rest op pad ging om de stad te verkennen. Na ongeveer 2 minuten lopen naar de kerk waren we doorweekt en de bui duurde nog eens 3-4 uur! De kerk was een prachtige Lutherse kerk, een van de weinige die voornamelijk van baksteen is gebouwd – in Zweden zijn de meeste kerken van hout. Dit werd ons verteld door de jongeman die de kerk voorbereidde voor een dienst. Hij droeg een HĂ„kan Hellström T-shirt (Zweedse indiepop/rockzanger) en nodigde Edo uit om op de vleugel te spelen, waarna hij meteen in Beethovens 5e dook (ik denk, het was in ieder geval niet van Hellström.) De akoestiek was geweldig, net als het pianospel!

Daarna bezochten we het lokale kleine aquarium, dat zowel goed als interessant was. Edo’s mond liep water bij het zien van al die kabeljauw die ze kweken om de oceanen aan te vullen. Daarna lunchten we en vertrokken in de regen terug naar Grundsund waar de zon tevoorschijn kwam terwijl we de kajaks inpakten en vertrokken naar een hele mooie camping in Grönvik, waar we 2 nachten zouden blijven omdat de wind nog steeds 6 Bft was met sterkere windstoten en we niet zeker wisten wat de omstandigheden zouden zijn om te trekken.

Zaterdag (dag 5) – 18 km:

Nadat we onze lendenen hadden omgord, stapten vijf van ons in onze kajaks en gingen we de wind in. Het eerste deel was goed te doen, maar we wisten dat de echte wind ons wachtte net buiten de inham bij Hasselvik. Toen we hier aankwamen, werden we door de wind van 6 Bft en golven geraakt, en het was niet eens de open oceaan! Het was duidelijk waarom er een waarschuwing voor kleine boten was afgegeven. We keerden bijna meteen om, tot grote teleurstelling van sommigen in de groep. We konden het ons niet veroorloven om iemand te verliezen, dus gingen we met de wind in de rug verder en surften we een beetje, tot we een idyllisch strand vonden op het natuurreservaateiland Koljön. Hier hielden we een pauze, zonder wind! Het eiland bood ons volledig beschutting.

We gingen toen richting BÀlögat (waar we na dag 1 verbleven) en hadden weer de volle kracht van de wind aan bakboordzijde. Zonder te stoppen voor nog een ijsje, gingen we tegen de klok in verder tot we bij een ander betoverend strand kwamen, met prachtige kleine ijle lamsoor die in het zoute water groeiden.

We lunchten op de top van nog een ronde ‘piek’, waarna we teruggingen naar de camping. We aten ons laatste gezamenlijke avondeten (we aten alle maaltijden samen) als groep van 6, vervolgens maakte de kajaks klaar voor de volgende ochtend. Drie van ons gingen naar huis en de andere drie stelden de kwelling uit door nog een week in Zweden door te brengen.

Het was een geweldige ervaring, prachtig landschap, goed peddelen en fijn gezelschap! Bedankt allemaal!

—————————————

Trekking in the Swedish archipelago (3-12 August ’24)

Tekst: Mike
Photos: Marianne, Edo & Mike
Video: Mike

Saturday & Sunday:

We decided to take 2 days to travel to and from Sweden, stopping at a shelter just over the border into Denmark. Basic but with a dry toilet and an interesting Spaniard and his dog, who was planning to paddle from Germany to Spain in a kayak, with his dog and bicycle! I think he said his name was Donald Quixote. On Sunday we arrived at our reserved campsite in Sweden which wasn’t much more than a small piece of grass occupied by some ants and slugs, and also a caravan and 2 small tents. With some geometrical artistry we fitted our 5 small tents in and spent the evening planning and anticipating the next days of paddling.

Monday (day 1) – 25 km:

Leaving the cars behind we carried the fully laden kayaks to the water and the adventure began. We set of in the Gullmarn fjord, with really beautiful scenery – steep rocky cliffs, trees and water like a mirror.

We met a local in her kayak enjoying her daily paddle; she had just seen a few seals and said she sees a harbour porpoise about once each summer, would we see some too? We found a beautiful spot for a morning break, then moved on. As we neared the mouth of the fjord the wind picked up a bit. We found yet another great place for lunch, in the shade. From here we slalomed between the islands towards our campsite. The waters here were quite busy, many Swedes and tourists on holiday in their boats – we saw mainly motor boats and yachts the whole week, only a few kayaks.

The campsite was a grassy field at the yacht harbour, with the facilities of the harbour. We enjoyed an ice cream at a kiosk nearby, we didn’t know when the next opportunity would arise.

Tuesday (day 2) – 29 km:

After breakfast we headed into the waters in the north of the large island Orust, to a sheltered beach on Kalvön island. This was pure nature, no other people in sight, good weather and woods all around. Some of us took a walk on one of the paths in this nature reserve before we set off again.

We stopped for a late lunch at the island of Great Hasselön. We asked the people on the beach there if we may stop for a break and they were very welcoming, also commenting that in Sweden everyone has a right to stop anywhere, as long as it isn’t close to a house. While there we watched someone trying in vain to stand on a wake board behind a ski boat, after about a half hour they gave up. We didn’t envy anyone their motor boats, paddling in a kayak in this area is a joy!

We headed to our camp – a wild camping site on a little island, Oxholmen. Two of the group were a bit further away when we turned into the inlet, and they went around the island, only the wrong island. After putting up our tents we went looking for them as we were officially only allowed to lose 10% of the party. They were spotted on the other side and were directed into the correct inlet, which saved our reputation.

Wednesday (day 3) – 30 km:

An early start to be able to cover more distance as well as buy some groceries as we planned to stay at another wild campsite. The weather was again good, and we made good time, stopping for a break and groceries at Svanesund. After filling up with drinking water we set off along the southern part of Orust. After almost 2 hours we hit a barrier; we should have passed under the bridge between Great and Small Askerön, but we’d gone too far west, and came upon a causeway with no way under except two concrete pipes way too low for us! Dilemma: paddle around or portage?

After a recce we decided for portage, which was quite an effort with fully laden kayaks and steep rocky and gravel slopes, but we made it over fine. After this we stopped for lunch a little further on, at an enchanted inlet, with much moss, lichen and heather under the trees.
From there a maze of islands led us somewhat astray, so we thought we were nearer the open sea, while we were still an hour or so away. The sight of the perfect wild campsite sealed it for us: on KĂ€lkerön was a sheltered cove with grass, ideal! Except for the ticks and a fair amount of goose droppings. But that and a short rain shower didn’t stop us enjoying the island, climbing onto some of the larger rock domes to survey the vicinity.

Thursday (day 4) – 28 km:

We set off again early as the wind was going to pick up and we were going to face the waves of the Skagerrak – a strait connecting the North Sea and the Kattegat sea. We hugged the coast a little, arriving for a morning break at the harbour of Mollösund. It was a welcome sight, people, shops and cafĂ©s. Despite being a tourist destination none of the cafĂ©s were open till 11:30, still 1Âœ hours away! We concluded that most of the people staying there had their breakfast and morning coffee on the boats or in their houses. This was confirmed as we desperately wandered past a trimaran moored in the harbour, the smell of fresh coffee urged us to ask if we could step aboard. Just then we spotted a kiosk on the other side of the harbour, and hurrying there we found delicious coffee and rhubarb cake!

When we left the tourists were quite interested in our doings, obviously not having much to do till 11:30! Setting off in a north-westerly direction, we soon encountered the swells coming in from our left. These got bigger as we became more exposed to the open sea, up to about 1 metre. This was fun but also challenging for the less experienced members, although they seemed to master the waves from left and right (they were bouncing off the cliffs on the right) very well!

After entering a slightly sheltered area we spotted some seals ahead. There must have been about 5, their heads bobbing up and then down as we came closer. One came up very close to my bow, without seeing me, then shot away in fright (or disgust) when it noticed I was so close.

The original plan had been to visit the island of KÀringön but this would have been too much exposure to the waves, so we continued on to another beautiful island Bjorniskar where we had lunch.

After this we continued to Grundsund where we hoped to stay at the yacht harbour, and where Edo had set his sights on the highly acclaimed local restaurant, Pelles Rokeri, with self-smoked fish. Unfortunately there was nothing at the harbour or the nearby swimming area, until Iede used his charm and we were directed to a patch of grass “where people sometimes put up tents”. It turned out to be a great campsite, although unofficial, but if we didn’t make a ruckus we would probably be tolerated. Dinner at Pelles was delicious! We were warned by the locals of the strong wind and storm warning for the next day. We already knew this but it seemed more serious so, we decided to spend the next day on fetching the cars – 70 km away without ferries, but with a ferry to Lysekil and a few buses was only 23 km.

Friday (day ‘off’):

After a special egg breakfast by chef Edo, complete with crispy bits, we set off on the bus and ferry, to be met by a heavy rain shower in Lysekil. Erik & Iede went off for the cars while the rest set out to discover the town. After about 2 minutes of walking to the church we were drenched through, and the shower lasted another 3-4 hours! The church was a beautiful Lutheran church, one of the few built mainly from brick – in Sweden most churches are wooden. We were told this by the youngster preparing the church for a service. Wearing a HĂ„kan Hellström T-shirt (Swedish indie pop/rock singer) he welcomed Edo to play the grand piano, whereupon he dove straight into Beethoven’s 5th (I think, it wasn’t from Hellström anyway.) The acoustics were great, as was the piano playing!
After that we visited the local small aquarium, which was good as well as interesting. Edo’s mouth was watering at the sight of all the cod that they breed for restocking the oceans. Afterwards we had lunch and set off in the rain back to Grundsund where the sun came out while we packed up the kajaks and set off to a very nice campsite at Grönvik, where we were to stay 2 nights as the wind was still 6 Bft with stronger gusts and we were not sure what the conditions would be for trekking.

Saturday (day 5) – 18 km:

After girding our loins five of us stepped into our kayaks and headed out into the wind. The first part was very doable, but we knew the real wind awaited us just outside the inlet near Hasselvik. Once we got here, through the 6 Bft wind we were hit by the waves, and it wasn’t even the open ocean! It was clear why a small boat warning had been issued. We turned around almost immediately much to the disappointment of some of the group. We couldn’t afford losing anyone, so we continued with the wind in our backs, surfing a bit, until we found an idyllic beach on the nature reserve island of Koljön. Here we had a break, without any wind! The island sheltered us completely.

We then headed towards BÀlögat (where we stayed after day 1) and had the full force of the wind on our port side again. Without stopping for another ice cream, we continued anti-clockwise till we came upon another enchanting beach, with beautiful little lax-flowered sea-lavender flowers growing in the salt water.

We had lunch on top of another round ‘peak’ after which we set off back to the camp site. We had our last communal supper (we ate all meals together) as the group of 6, then we prepared the kayaks for the next morning. Three of us headed home and the other three delayed the agony by spending another week in Sweden.

It was a great experience, beautiful countryside, good paddling and fine company! Thanks to all!