Een portret van de Rotte vanuit het perspectief van Kano Club Rotterdam
Scroll down for English
Tekst en foto’s: Mike
Op een koude en winderige vrijdag peddelden we onlangs naar de Rottemeren en terug. Dit is een tocht die ik vaak maak, zo vaak dat het voor mij meer een trainingstocht is dan een toertocht. Deze dag was niet anders; Erik, Iede en ik peddelden in een goed tempo, dronken een kop koffie en een hapje in Café Roerdomp en peddelden weer terug. Wat anders was, was het weer. Meestal hebben we in Nederland een zuidwestenwind, maar vandaag was het meer oostelijk. Dit betekende twee dingen: het was een ijzige wind van 3-4 Bft, en we hadden tegenwind heen en rugwind thuis. Dat is in ieder geval beter dan rugwind heen en tegenwind thuis.
De Pekhuisbrug
De Rotte is voor ons heel vertrouwd, maar heeft verschillende gezichten, afhankelijk van de seizoenen en het weer. In de zomer hebben we rustigere beginnerstochten, korte tochten en vaak nemen we de Bergse Voor- en Achterplas mee. Het is dan regelmatig T-shirtweer en we pakken een ijsje in de pauze. Ook moeten we met een heleboel kleine bootjes strijden om de kleine sluis en moeten we vaak boten wegjagen of badgasten vragen om de kanosteiger te verlaten zodat we kunnen overdragen. De wachtrij bij de sluis kan op een zonnige zondag in de zomer wel 1 ½ uur zijn, in dat geval peddelen we een stukje verder en dragen we over.
De Rotte wordt ook gebruikt voor trainingen door de fitness- en wedstrijdvaarders van de club, vooral als de Kralingse Plas golven heeft van de wind. De club houdt ook wedstrijden op de Rotte. Dit zijn nationale kampioenschappen met start en finish bij Tim’s Limonade Fabriek en hebben keerpunten bij de Rottebanbrug (12,5 km) of bij de Eendrachtsmolen midden in de Rottemeren (20 km). Ook wordt er jaarlijks een avondmarathon ( 10 km) op de Rotte gehouden. Een tocht die iedereen die een peddel kan vasthouden kan meevaren. Een laagdrempelige wedstrijd voor iedereen.
Begin van de Rotte, met dank aan Google Maps
Af en toe peddelen we naar het begin van de Rotte. De Rotte is geen gewone rivier met een bron en een monding; het begin is een nogal teleurstellende rietbegroeide oever en momenteel eindigt het bij het stedelijk golfslagbad RIF010. Eigenlijk houdt de Rotte officieel al eerder op, in de laatste kilometers wordt het Stokviswater en vervolgens de Delftsevaart – deze verbinding is pas in de eerste helft van de 20e eeuw gerealiseerd. Het punt waar de Rotte oorspronkelijk in de Maas uitmondde, is waar nu de Oude Haven ligt.
Van wikipedia https://nl.wikipedia.org/wiki/Rotte_(rivier)
“In het verleden heeft de Rotte in verbinding gestaan met de Oude Rijn over de Hildam via het riviertje de Wilck. Dit riviertje tussen Moerkapelle en de Oude Rijn is in 1759 verdwenen. Een deel van de omgeving van de oude Rotteloop is gebruikt voor vervening, waaruit een moerassig plassengebied is ontstaan: de Wilde Veenen. Deze hebben gefungeerd als een soort nieuwe ‘bron’ van de Rotte. Deze plassen zijn in de 17de eeuw echter weer drooggemalen. Vanaf dat moment heeft de Rotte geen echte bron meer.”
Door Onbekend – Detail van: Holland tusschen IJ en de groote rivieren in 1300 [blauw toegevoegd om de Rotte te tonen]
Geschiedkundige Atlas van Nederland, Martinus Nijhoff, 1916, Publiek domein, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=55493480
Op de zaterdag na die koude vrijdag gingen vijf leden van de club op pad voor een trainingstocht, van de club naar het begin van de Rotte en terug. Het weer was nog steeds koud maar niet winderig, wat laat zien hoe het weer de ervaring op de Rotte beïnvloedt. Ze hadden geluk, want ze zaten in een K2, twee K1’s en een zeekajak, en de golven op de Rottemeren de dag ervoor zouden een behoorlijke uitdaging geweest zijn voor de K2 en K1’s. Een van de K1’s werd aangevoerd door Rob, die zegt dat mensen die trainen voor de marathon in september deze run een keer per maand moeten doen om hun conditie ervoor op te bouwen.
De rivier dient als kanaal, dat wordt gebruikt om overtollig water uit de polders ten noorden van Rotterdam af te voeren onder beheer van het Hoogheemraadschap van Schieland en de Krimpenerwaard. Overtollig water in de Rotte kan alleen via de Boezem langs Kralingen en met behulp van een gemaal op het Oostplein de Nieuwe Maas in.
De Rotte is de thuisbasis van drie roeiverenigingen, met nog een op ongeveer 700 m afstand, dus de Rotte kan soms behoorlijk druk zijn. De roeiers lijken vooral ’s ochtends te roeien, waarom weet ik niet zeker. Als er wat langzamere roeiboten en de fanatieke studenten op het water zijn, proberen ze in te halen, waardoor er nog minder ruimte overblijft voor gewone stervelingen zoals kajakkers. In kajaks kunnen we gemakkelijk dicht bij de oever blijven als er roei- of motorboten op de rivier zijn. Roeiers moeten een riemlengte van de oever houden, zijn minder wendbaar en hebben meer moeite met navigeren omdat ze achteruit varen. Uit beleefdheid betekent dit dat kajaks en kano’s zoveel mogelijk aan de kant moeten blijven.
Een plensbui op de Rottemeren
Mijn eerste keer naar het begin van de Rotte was in augustus 2021, toen de weersvoorspelling 5 Bft wind en zomerse buien voorspelde. We kwamen aan het begin en zagen een bordje dat het de bron van de Rotte was; meer marketing dan feit, zou ik zeggen. De wind was te doen, maar op de terugweg was er tegenwind, gecombineerd met wat zware regenval afgewisseld met zonnige perioden. Het was vermoeiend maar energiek, een tocht om nooit te vergeten!
De Rotte en Rottemeren zijn de thuisbasis van de Kano Club Rotterdam. De vele gezichten, vreugden en uitdagingen kunnen het hele jaar door worden ervaren in georganiseerde tochten, met je peddelmaatjes of alleen. Wanneer ga je er weer van genieten? Ben je al naar het begin van de Rotte geweest? Zo niet, zet het dan op je lijstje!
Tot ziens op de Rotte!
_________________________________________________________________________________
English version
What is the Rotte?
A portrait of the Rotte from the perspective of Kano Club Rotterdam
Text & photos: Mike
On a cold and windy Friday recently we paddled to the Rottemeren and back. This is a trip I do often, so often that it is more of a training trip than a tour. This day was no different; Erik, Iede and I paddled at a good pace, had a cup of coffee and a bite in Café Roerdomp and paddled back again. What was different was the weather. Most often we have a south westerly wind in the Netherlands, but today was more easterly. This meant two things: it was an icy, 3-4 Bft wind, and we had headwind out and tailwind home. That is at least better than a tailwind out and headwind home.
The Pekhuis bridge
The Rotte is very familiar to us, but has different faces, depending on the seasons and the weather. In the summer we have more gentle beginners’ tours, short trips and often include the Bergse Voorplas and Achterplas. This is regularly T-shirt weather and we catch an ice cream during the break. We also have to compete for the small lock with a myriad of small boats, and often have to chase away boats or ask bathers to vacate the canoe jetty so that we can portage over. The queue at the lock can be 1 ½ hours on a sunny Sunday in the summer, in which case we paddle a bit further and portage.
The Rotte is also used for training by the fitness paddlers and racers in the club, especially when the Kralingse Plas has waves from the wind. The club also holds races on the Rotte. These are national championships which start and finish at Tim’s Limonade Fabriek and have turning points near the Rotteban Bridge (12,5 km) or at the Eendrachts Mill in the middle of the Rottemeren (20 km). There is also an annual evening marathon (10 km) on the Rotte. A trip that anyone who can hold a paddle can join. An accessible race for everyone.
Beginning of the Rotte, coutesy of Google Maps
Every now and again we paddle to the beginning of the Rotte. The Rotte isn’t a normal river with a source and a mouth; the beginning is a rather disappointing reed-covered bank and currently the end is at the RIF010 urban wave pool. Actually the Rotte officially ends before that, in the last kilometres it becomes the Stokviswater and then the Delftsevaart – this connection was only realised in the first half of the 20th century. The point where the Rotte originally flowed into the Maas is where the Oude Haven is now.
From wikipedia https://nl.wikipedia.org/wiki/Rotte_(rivier) (translated)
“In the past, the Rotte was connected to the Oude Rijn over the Hildam via the river Wilck. This river between Moerkapelle and the Oude Rijn disappeared in 1759. Part of the area around the old Rotte course has been used for peat farming, from which a swampy lake area has arisen: the Wilde Veenen. These have acted as a kind of new ‘source’ of the Rotte. However, these lakes were drained again in the 17th century. From that moment on, the Rotte no longer has a real source.”
Door Onbekend – Detail van: Holland tusschen IJ en de groote rivieren in 1300 [blue added to show the Rotte]
Geschiedkundige Atlas van Nederland, Martinus Nijhoff, 1916, Publiek domein, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=55493480
On the Saturday after that chilly Friday five members of the club went out for a training run, from the club to the beginning of the Rotte and back. The weather was still cold but not windy, which shows how the weather affects the experience on the Rotte. They had good fortune as they were in a K2, two K1’s and a sea kayak, and the waves on the Rottemeren the day before would have been quite a challenge for the K2 and K1’s. One of the K1’s was captained by Rob, who says that people training for the marathon in September should do this run once a month to build their fitness for this.
The river serves as a canal, used to drain excess water from the polders north of Rotterdam under the management of the Schieland and Krimpenerwaard Water Board. Excess water in the Rotte can only exit via the Boezem past Kralingen and with the help of a pumping station at the Oostplein into the Nieuwe Maas.
The Rotte is home to three rowing clubs, with one more about 700 m away, so the Rotte can become quite crowded at times. The rowers seem to mainly row in the mornings, why I’m not sure. When there are some slower rowing boats and the fanatical students on the water they try to overtake, leaving even less space for mere mortals like kayakkers. In kayaks we can easily keep close to the bank if there are rowing or motor boats on the river. Rowers have to keep an oar’s length from the bank, are less manoeuvrable and have more difficulty navigating as they travel backwards. Out of courtesy this means kayaks and canoes should keep out of the way as much as possible.
A downpour on the Rottemeren
My first time to the beginning of the Rotte was in August 2021, when the weather forecast was 5 Bft wind and summer showers. We got to the beginning where we found a notice proclaiming it as the source of the Rotte; more marketing than fact, I’d say. The wind was doable, but there was a headwind most of the way back, coupled with some heavy rain interspersed with patches of sunshine. It was tiring but energising, a trip to remember!
The Rotte and Rottemeren are the home turf of the Kano Club Rotterdam. It’s many faces, joys and challenges can be experienced throughout the year in organised trips, with your paddle buddies or on your own. When will you enjoy it again? Have you been to the beginning of the Rotte? If not, put it on your list!
See you on the Rotte!
