Nieuws

Twee rivieren in drie etappes (totaal 67km) 
(foto’s en tekst Adri Klaver) 

Avontuur begon en eindigde op de zandmeren van Kerkdriel, alwaar we de auto’s konden achterlaten. In het kort was het een dynamische Waal afvaart met een retour over een zwoele zomerse Maas door het rivierenlandschap. 

Etappe1-Kerkdriel-Herwijnen 22,5km (kaart rood) 

De eerste 5km op de gemoedelijke Maas om via een verbindingskanaal de Andriessluis. Eenmaal opgesloten in de sluis ervoeren we dat de Waal 1,5 meter hoger ligt dan de Maas. De Waal (bron is de Rijn) moet ongeveer 6-8 keer meer water afvoeren dan de Maas. Dat was ook direct te merken in het stroomprofiel. Harms uitgezette koers was stroomafwaarts, maar goed ook want met een stroomsnelheid van zo’n 5-7 km/uur kom je alleen in een C1 nog mogelijk voorruit stroomopwaarts. Op een strandje aan de voet van de Sint Maartenskerk van Zaltbommel geluncht. De resterende 10 km genoten van de bij elke kribbe terugkerende kolkstroompjes, en de dorpjes aan weerzijden van deze brede rivier. 
Kamperen op 5 meter van de maas met de kajaks voor de deur. 

 
Etappe 2-Herwijnen-Nederhemert-Z 24,5km (kaart blauw) 

Eerst 9 km op de Waal tot slot Loevestein. Aldaar het kasteel van dichtbij bekeken. Voor bezichtiging ontbrak de tijd, en de kans dat koeien met hun hoefjes de boot zouden  kunnen kraken. Koeien waren sowieso regelmatig te zien op de vele strandjes alwaar ze lekker in het zand lagen of beetje door het water banjerden. Met de blauwe luchten en de witte rietgedekte boerderijen leek het tafereel op de bekende schilderijen van paar honderd jaar geleden. Na de Wilhelminasluis (met een lange schuttijd omdat de sluis in de andere vaarrichting stampvol gemanoeuvreerd moest worden) de afgedamde Maas verder afzakken en onder zomerse omstandigheden naar de Kasteelcamping bij Nederhemert. De Kasteelcamping was voor “alternativo ‘s”, met de Waard tenten en oldtimer campers. S ’avonds spelende kinderen en verhitte discussies.  De opkomende muggen deden die verstommen, de kampeerders trokken zich in hun tenten terug. 

Etappe 3-Nederhemert-Z – Kerkdriel 22,5km (kaart bruin) 

Vandaag klaren we de klus, de uitgezette koers is simpel, 3 km afgedamde Maas en daarna voeren we stroomopwaarts op de Maas. We passeerden Heusden, Ammerzoden en ‘s-Hertogenbosch. Wederom heerlijk weer. Overal strandjes waar je makkelijk kon landen om de benen te strekken. Dat deden we regelmatig. Veel vogels te zien en horen langs de waterkant. Ik telde waterpiepers, tjiftjaf, fitis, winterkoning en ook een fraaie grasmus. Natuurlijk ook de gangbare watervogels. We voeren onder grote noord-zuid verkeers- en spoorbruggen door.  

De redelijke drukke pleziervaart gaf ons letterlijk meermaals verzetjes. Op de golven van achterop kon je lekker meesurfen. Alhoewel het gevoel vertelde dat we lekker vorderden kwamen we door de tegenstroom (2km/uur) en een matig tegenwindje toch pas 17:15 in Kerkdriel. Na een drankje op het terras van de uiterst vriendelijke havenclub van Jan van Gent, namen we afscheid en gingen huiswaarts. 

Harm en Ilja willen we langs deze weg bedanken voor deze Bommelerwaard ervaring. 

Tochtverslag van tocht met deelnemers van Kano Club Rotterdam (2x) en Goudse Peddel (7x)

“Je kúnt het” versus “grenzen verleggen doe je in stapjes”!
Dit verhaal over de tocht “Oosterschelde Rattekaai” schrijf ik als beginnend grootwater vaarder. Sterker nog.. het is m’n 1e tocht op groot water.
Ja als je wilt leren is er altijd de 1e x en dat vind ik gaaf en spannend tegelijk, zo ook deze x.
Tochtleider Jan heeft er vertrouwen in en dat geeft mij extra vertrouwen, dat ik het idd kan.
Wel met de kanttekening dat het rustig weer is (bft. 2/3) en in de aanloop gaat het daar steeds meer naar uitzien. Ook op de dag zelf, dus geen vuiltje aan de lucht.

De groep, tocht en afvaart
We zijn met 9, 7 mannen, 2 vrouwen. De groep is divers wat betreft ervaring. Van (zéér) ervaren tot beginner. “Daar is het tempo wat op aangepast” zegt Jan voor vertrek. Het vraagt sowieso nogal wat voorbereiding om veilig op pad te kunnen gaan, niet alleen de weersverwachting wordt in de gaten gehouden maar ook het getij, de stroming, er is nl ongeveer 3 meter getijdeverschil. Dat vraagt rekenwerk, nauwkeurig.
Varende weg hoor ik verhalen dat er ook wel ns mis gerekend is en dan is bijv. het haventje bij de Rattekaai, varend niet bereikbaar, en wordt het slepen dus. Vandaag niet! Dat loopt voorbeeldig. Het haventje, waar onze lunchpauze is, is nl alleen met hoog water bereikbaar. geplande aankomsttijd daar is dan ook rond 12.45 bij hw.

Maar eerst: Stipt om 10.30 “start” en het deint kalmpjes.. “Dat gaat soepeltjes” denk ik en als Maaike vraagt hoe het gaat roep ik “het gaat lekker hoor, hier is mijn boot voor gemaakt” en ja de deining is totaal anders als op de Reeuwijkse Plassen. Geen korte golfjes van alle kanten maar lange die rustig onder m’n boot doorgaan. Geleerd om mee te deinen, dat gaat als vanzelf..
De tijdsplanning en de berekeningen van tochtleider Jan zijn zo goed als perfect!! Top is dat. Ik hoef tenslotte alleen maar te varen, te genieten van de tocht, de omgeving en de groep.
Dat is niet moeilijk, neee totaal niet moeilijk.
De lunch bij Rattekaai is gezellig. 13.45 vertrek voor de terugtocht. We nemen halverwege nog een thee pauze bij het haventje van Strijenham en zijn rond 17.00 uur terug bij de Brasserie. Zo goed als stipt.
Toch is, ondanks de goede planning er toch iets wat niet voorspelbaar is, zelfs veranderlijk offf verraderlijk(?) Ja, je raadt het al toch “het weer”!

Het weer (“lezen, golven, buien, onweer”!)
De start is dus rustig, de zon schijnt en er waait een briesje, bft 2 max. Ontspannen varen dus (wel erg prettig om te wennen) richting de vaargeul met de boeien die we volgen. Na een uurtje varen een pauze bij de boei met een reep.

Zonnige groetjes uit Zeeland (Rattekaai)! Schrijft Maaike bij de foto die zij in verschillende GP apps deelt.

                                  Pauzeplek bij de Rattekaai

Na weer ongeveer 1 uur varen komen we bij de ingang van de Rattekaai (schorren en slikken) en varen we het mooie gebied in. Vogels, rust, ja vooral veel rust komt ons tegemoet. Het is er prachtig en bij het haventje stappen we uit, lunchen we, zelfs met appeltaart. Heerlijk zonnig, ontspannen, maarrrrrrr…
Daar zal verandering in komen, we hebben het er al over.
Wanneer we de slikken weer uit varen zien we dít, als we ons omdraaien…

Prachtige dreigende lucht!

Toch wordt het eerst iets makkelijker want de wind valt stil hmm… Stilte voor de storm??
Nou ja enigszins wel.
Ondertussen wordt me verteld, “saai is het nooit als je een tocht met Jan vaart”, (hihii nou dat heb ik inmiddels ervaren).
Want kort erna steekt de wind op en worden de golven groter. Horen we “gerommel?” Ja dat horen we goed. De (onweers)bui dreigt achter ons en Jan en Nicolaas besluiten dat we de terugweg langs de oever varen voor het geval we eruit moeten.
(bft 5/6, hoor ik later van Jan, pfff)

Ondertussen ben ik (kei)hard aan het werk want met de wind van links achter wil mijn boot niet direct rechtuit. Dus even wat geheugensteuntjes…en deze toepassen hahaa, “scheg stukje uit, rustig blijven peddelen en af en toe corrigeren, herhalen”! en…ontspannen blijven.
Bocht in de Oosterschelde naar links waardoor we zijwind krijgen en dat vaart toch echt wel makkelijker, dan rollen de golven weer onder de boot door, of er half overheen maar in ieder geval oké! Ergens roept iemand naar me “hier is je boot echt voor gemaakt he?!” “Ja ja geef me wel even de tijd om te wennen zeg” (grijnss ik).. kleine stapjes om te leren… vandaag niet. “Zevenmijls stappen” vind ik het eerder maar oh zo gaaf en alles gaat top!
Anderen zijn heel blij met de weersomslag; “anders was het dodelijk saai”! 😊

Regen, wind en mooie golven..

Na de pauze bij het haventje in Strijenham, waarbij het weer lekker droog is en het zonnetje schijnt, varen we het laatste stuk terug naar de startplek. Weer lekker in de stromende regen..

In de nevel van de regen ons eindpunt!

Lessen van de dag:
Zeevaren is gaaf!! / Buien zijn best goed te volgen op het water / Je moet het zelf doen én je doet het samen / Ondanks rustige voorspelling kan het weer altijd omslaan / Mijn boot doet het goed op groot water en ik ook best aardig voor een beginner/ Avontuur dat naar meer smaakt.
Goede leermeesters bij de Peddel op allerlei disciplines 😊

Dank jullie wel voor de prachtige dag; Jan!, Nicolaas, Kees, Kees, Maaike, Albert, Erik en Erik.
(ook voor de mooie foto’s).

Anja

21 April  – 8:45-18:00 – 6 Kano Club Rotterdam, 2 Dayaks en 3 Maaslandse Kano Vereniging
“Hoe dichter bij Dordt, hoe rotter het wordt”
Tekst: Adri Klaver
Video: Mike
Foto’s: Adri

Op die uitspraak boven kom ik straks nog even terug, maar eerst moet je weten dat Dordt ons in de schoot werd geworpen door een spontane uitnodiging van de Dajaks kanoclub in sito.

Wat is er gebeurd? Aangekomen bij het veer “Kop van het Land-Biesbosch Spieringpolder” werd onze doorgang naar het startpunt voor de Brabantse Biesbosch versperd. De pont was in aanvaring gekomen met een rijnaak, en tot 1 mei in reparatie. De netwerkers in ons gezelschap kenden de Dajaks met hun clubgebouw 100m verderop, en aldaar nodigde vaarleider Walter ons spontaan uit voor een begeleide rondvaart in Dordtrecht. Na omkleden in hun clubhuis gingen we via de glijramp het water in.

Via de Ottersluis door de Kikvorschkil midden in de Hollandse Biesbosch via de Helkakanaalsluis naar de Beneden Merwede. Onderweg zagen we een paartje zeearenden in de lucht cirkelen met hun nest in de Hollandse Biesbosch. Korte stop aan een strandje.

Bij de Wijnhaven voeren we Dordt binnen met als eerste stop, nabij de Nieuwe Brug, het huis “De Onbeschaamde”. Deze naam is afgeleid van een destijds beschamende Dordts “manneke pis” op het fronton van de gevel. Zijn edel deel werd tijdens een intocht van koningin Emma met een oranje sjerp bedekt.

Peddelend door de ongeveer 100 meter lange onderkluizing van het Scheffersplein gevolgd door een venetiaanse gracht naar het stadhuis.

Onze lunchplek was onder de Grote Kerk van Dordrecht.

Terug op de rivier werden we gewezen op de imposante achter-erkers van grachtenpanden met voordeuren aan de Wolweverskade. De gelukkige bezitters genieten van het dynamische panorama van het waterverkeer op de oude Maas.

Via het “Wantij” keerden we terug naar de Dajaks, waar we werden uitgenodigd in hun kantine.

“Hoe dichter bij Dordt, hoe rotter het wordt”. Alhoewel de huidige burgervader liever het ‘mooier’ gebruikt, is het toch echt ‘rotter’, is het gezegde afkomstig uit de scheepvaart. Vanaf het begin van de 14^e eeuw had Dordtrecht stapelrecht, hetgeen betekend dat alle schepen die langs Dordt voeren aldaar hun lading moesten opslaan en verhandelen. Dit gebeurde vaak onder dwang. Voor de komst van de Nieuwe Waterweg 1872 was scheepverkeer met Rotterdam alleen mogelijk via Dordtrecht en dat werd niet gewaardeerd, hetgeen voor Hollanders de klankassociatie met “rotter” verklaard.

Maastocht – Magische Maas beleving bij het vallen van de avond.
Tekst: Adri
11 deelnemers, 14 km

Omstreeks 18:30 vertrek bij hoogwater met windje mee vanaf het strandje nabij de Brienenoordbrug. In formatie naar de Zuidoever en stroomopwaarts op de Nieuwe Maas en als je van techniek houdt is er veel te zien. Voor de andere saai? Zeker niet, het drukke verkeer zorgt voor beroering in het water, versterkt door het terugkaatsen van de kademuren. Bij de splitsing Noord (richting Dordrecht) en Lek, vanaf de voormalige villa van de Directeur van Scheepswerf L. Smit & Zn (nu Royal IHC), steken we terug naar de Noordoever. In de luwte van een rietzoom van natuurgebied de Zaag pauzeren we kort.

Dan gaat het stroomopwaarts en in een fluweeloranje schemering glijden we betoverd terug naar Rotterdam.

Een bijzondere belevenis op de Maas met dank aan de toerleider Harm.

Nieuwkoopse Plassen – 7 april 2024 – 17 km

Tekst: Adri Klaver
Video & foto’s: Mike & Adri

Waar de gedachten uitgingen naar een rustige tocht in een ontluikende Lentestemming werd dit voor ondergetekende een 5 km lange rollercoaster met windkracht 5 over de Noordeinderplas.

Harm (toerleider) maneuvreerde ons vaardig door het vredige en fraaie veenlandschap naar de Noordeinderplas. Eenmaal op de plas begon het feest. We gingen pal in de wind westwaarts richting Nieuwkoop. Wind en golven van 50-70cm resulteerden bij mij in een overlevingsmodus. Zoiets van de kerktoren als baken en blijven peddelen. Door de korte golfslag was er veel spatwater, ik dacht in ieder geval is mijn zeekayak in haar element. Afwisselend Iede en Mike hielden een oogje in het zeil, Harm was de laatste vaarder en hield het overzicht. In Nieuwkoop kwamen we in de luwte, en hebben we deze ervaring bij een koffietentje aan het water geëvolueerd.

Het vervolg van de tocht verliep vredig. In het voorjaar is het riet laag en zijn er mooie vergezichten over de veenlanden. Door het lentezonnetje opgestuwd zagen we een aantal buizerds op zoek naar een muisje. Verder was de iPod overbodig , er was fraaie vogelzang vanuit het riet en de wilgenbomen.

Nieuwkoopse plassen is een fijn kano gebied, zonder overdragingen. Er zijn enkele stuwtjes, maar deze kan je vanaf het water zelf bedienen. Neem een kaart/GPS mee, want sommige slootjes lopen dood, wat ons ook een keer overkwam. Tochtlengte is makkelijk aanpasbaar, er lunchplekken en restauratie aan het water.

Samengevat kijk je terug naar een fijne dag in de natuur met een golfslagbad als intermezzo.

Waar de wintergedachte uit ons week en omsloeg naar lentekriebels.  9 deelnemers.

Tekst: Adri
Video & foto: Mike

Met de trailer leidde Mike ons naar het oeroude industriegebied “de Zaag” waar we via een glibberige botenhelling in de boten lepelden met ondersteuning van Mike en Iede. Het droogpak van Iede heeft zijn dienst hier bewezen.
Via de Sliksloot en de Bakkerskill naar de driesprong Lek/Nieuwe Maas/Noord. We vervolgen Noord zuidwaarts, eerst langs scheepswerf van de Royal IHC (specialist en bouwer van baggerschepen), Crezéepolder, over de Noordtunnel (merk je niets van), onder de GroteBeer brug richting Dordrecht. Bij het zien van het Dord’s silhouet ronden we de Sophiapolder naar rechts. Hè hè, vanaf nu stroom mee. De Sophiapolder is één van de jongst aangekochte percelen van het Zuidhollands landschap, en ingericht als vogel rustgebied. Voor vogelspotters alleen te bereiken met een motorpontje, of KCR’ers. Uitdagend steigertje, maar heerlijk in het zonnetje de lunch genuttigd. Vogels spotten of een uitje knappen, bijkomen van 11 km stroomopwaarts varen.

De resterende 11 km stroomafwaarts zou relaxed moeten zijn. Voor de ervaren openwater en rivierenpeddelaars was dat ook zo. Voor de zich ontpoppende kayakkers was er een adrenaline verhogende moment, toen verschillende passerende rijnaken en de watertaxi ter hoogte van Alblasserdam een klots en golfbad creëerden. Vanaf dat moment had ik spijt dat ik m’n vest niet had uitgetrokken, werd een beetje warm. Ik overdrijf een beetje, in gezelschap van ervaren kayakkers was dit een leuk verzetje.
Rustig terug gepeddeld, geholpen door de stroming waren we 16:00 weer terug op de club. Dank aan Mike voor deze mooie goed voorbereide tocht.

4 deelnemers, 17km
Boerenland met bruggenrijke dorpsweg.

Tekst & foto’s: Adri Klaver

Aanvang tocht nabij het oude raadhuis van Reeuwijk. Aan het eind van de Nieuwendorpervaart is een overtrekpunt (rollerbaan), daarna onder de A12 en na de tunnel onder de provinciaalse weg vervolgen we onze vaart via Reeuwijk Dorp, naar de Oud-Bodengraafseweg. Dat alles door een Hollands boerenweide landschap onder een winters zonnetje. Op het land veel Grauwe- en Canadese ganzen, in de lucht wervelende zwermen kieviten, boerderijen en kwekers. Peddelen gaat relaxed. Alle sloten waren prima bevaarbaar, afgezien van een kort ondiep slootje met een stromingsprofiel dat iets meer weerstand veroorzaakt.

De Oud-Bodengraafse weg heeft 4 lage bruggetjes die onneembaar leken. Met het timmermansoog van Iede werd het 3 keer over elkaars kano hangen en 1 maal overdragen. Heerlijk dorpsstraatje, waar je de passanten vanuit je lage kajakpositie begroet. Vervolgens wederom door een tunnel onder de A12 en via een tweede roller-overdraagpunt langs de A12 naar de Breevaart terug naar de auto’s. We waren 15:30 terug in het clubhuis en keken terug naar een ontspannen kajaktocht met heerlijk winterweer. Harm, bedankt voor de organisatie van deze wintertocht.